De stilte online

De avond is gevallen, boven in hun bedjes liggen de kinderen te slapen. De stilte is opnieuw te voelen in huis. Even adem ik rustig in en uit en denk na over de dag. Het was een goede dag, een fijne fietstocht rijker waar wij simpel even pauze namen om de draaiende oude molens te bekijken. Een fietstocht richting de kringloopwinkel, wij brachten wat weg en keken daarna onze ogen uit.

Ondertussen scheen de zon heerlijk hoog aan de hemel. Af en toe onderbroken door een donkere wolk, de wind trok aan onze haren en thuis gekomen ging de zandbak open voor de mooiste avonturen.

Langzaam komt het besef binnen dat de telefoon steeds vaker aan de kant blijft liggen, opeens worden er minder foto’s gemaakt. Mijn handwerk projecten gaan van hop naar her en is oprecht een grote chaos. Te veel projecten, te veel willen en tegelijkertijd geen rust bezitten om daadwerkelijk wat te doen. Maar ik omarm het gerommel, het hoort bij de vakantie.

Ook mijn podcast heeft even vakantie net als het Instagram account. De foto’s die ik maak zijn anders. Opeens sta ik er zelf even niet op, even hou ik er niet van om op de foto te gaan. Misschien is de vermoeidheid aangebroken of willen mijn slippers gewoon liever op de foto en zijn zij wel het meeste fotogeniek op dit moment, de anonimiteit is even zalig.

Nog twee dagen werken en dan begint de echte vakantie, een vakantie waar niks moet en alles mag. Waar wij gewoon rustig aan gaan proberen te genieten met af en toe een leuk uitje.

Misschien tot snel, of tot na de zomervakantie.