Wanneer de slaapjes eindigen

De dagen zijn veranderd. Waar de stilte voorheen het huis vulde terwijl zoonlief heerlijk lag te slapen, is dit sinds kort voorbij. Opeens race de auto’s door het huis en dansen de muisjes rond op tafel. Hoor ik een denkbeeld vliegtuig langsvliegen en het volgende moment blaft een hond of miauwt een kat. Zoonlief speelt heerlijk in huis rond, maar het moment van stilte mis ik soms.

Ondertussen besef ik mij direct dat zoonlief verre van herrie maakt, of luidruchtig is. Nee hij is een meester in rustig spelen, van lekker aanrommelen in het keukentje of juist languit op het kleed liggen kijkend naar de auto die hij langs laat rijden. Dicht bij de grond, vol aandacht bezig in een diepe rust. Op zulke momenten is het geluid van de tikkende breipennen te horen, het geslurp van de thee en een opborrelende nieuwsgierigheid bekruipt mijn geest. Wat zal er in zijn hoofdje om gaan. Wat zal hij denken? Of kijkt hij enkel naar de wielen die langzaam over het kleed rijden. Die zijn ogen passeren en lijkt de auto simpelweg groter op deze manier?

Over iets meer dan een jaar is ook dit moment samen voorbij, dan mag ook hij naar school en dit avontuur beginnen. Tot die tijd geniet ik van ons moment samen en de stilte en rust. Die komt wel weer over een jaar, en heel waarschijnlijk zal ik dan het geluid van zoonlief missen. In een leeg huis.