Wanneer de storm is gaan liggen

Terwijl de natuur langzaam een beetje bijkomt van de storm gisteren, de planten opeens niet meer fier overeind staan maar juist half hangend tegen de grond. Komt de zon rustig door de ramen naar binnen, de harde regen is verleden tijd en waar het gisteren nog herfst voelde is vandaag de zomer terug. Ondertussen wordt iedereen hier in huis langzaam wakker, de koffie verwarmd mijn handen en de smaak van sterke koffie verdund met heel veel havermelk is heerlijk. In mijn handen tikken hele kleine breinaalden samen met een rustieke wol. De stugheid maakt het breien iets lastiger op naaldjes van 2,25 mm dun.

Op mijn telefoon komen enkele berichten binnen, berichten van dames die heerlijk aan het breien zijn aan een sok ontwerp voor mij. Het patroon wordt doorgelezen, op de voet gevolgd en langzaam komen er enkele fouten aan het licht. De mooiste wolletjes zijn te zien, passend bij het patroon die ik al weer een tijd geleden heb bedacht. Terwijl de dames breien tikken mijn breipennen ook heerlijk door. Het is genieten om weer langzaam actiever te worden met het bedenken, proberen van eigen patronen. Maar tegelijkertijd voelt het dubbel, overal over de hele wereld zijn er breisters die met de zelfde steken die er zijn mooie creaties maken. De kans dat je echt het wiel opnieuw uitvind is eigenlijk niet aanwezig en zo voelt het soms een onnodige bezigheid, want breipatronen zijn er in overvloed.

Maar ondanks alles tikken mijn breipennen rustig door. Niet gehaast, niet met deadlines zoals in juni. Maar juist ontspannend, genietend van elke steek die er wordt gezet. Waar in het dagelijks leven de wereld op haast is gebaseerd, op deadlines halen, op snel van a naar b geraken staat met breien juist die tijd even stil. Even rustig de draden voelen, de steken zetten en het ritme ervaren. In stilte of met een prachtig luisterboek.

Het is een fijne ochtend, een langzame start en straks. Straks wandelen wij rustig naar de school van dochterlief. Kijken wij om ons, hoe de storm zijn sporen heeft nagelaten. Maar de haast, die laten wij los vandaag.